روزمرگی های آدرین

ســــلام فسقل مــامـــان. 

دیــــگه مــرد شدی.چـــند روزه چـهار دست و پــا مــیری و میــای. مـــن و بـــابـــایی رو  

مــی گــــیری و بــــلند می شـــی ، اهــنگ می زارم یـــا واســـت شعـــر می خونــــم تندتند 

دســـت می زنـــــی.

از زمــــانی که پـــا می شی تـــا زمــــانی که می خــــوابی همش داری شیطـــنت

می کـــنی. دیگه همه جــــا می ری از ایــــن اتـــاق به اون اتـــاق. دوســـت داری به هـــمه

جــــا سرک بکـــشی دوست داری در هــمه جــا رو باز کـــنی. خـــلاصه اینکه همـــش بایـــد

حـــواسم بهت باشــه سرت و جـــایی نزنـــی و چـــیزی رو نکـــشی بیافـــته روت.

کـــلی بد خـــوابی گــاهی اوقـــات از 10 می خـــوابی و 2 پـــا می شــی تا 5 صبـــح

گــــاهی اوقـــات هم یـــه ســره بـــیداری تا 3/5-4 

بـــه قول دکــــترت حــالا چـــون چــند وقت هـــم مریض بــودی عـــمرا دیـــگه بخـــوابی 

فــکر می کـــنی عقـــب مونــــدی از بـــازی و شـــیطنت.

خرابکاری جدیدت شکستن در رسیور،گــوشی بـــابــایی رو اینقـــدر دهنــت کردی و

 کوبـــیدی اینور و اونور دیگه صــــدا کســـی که زنگ می زنـــه به زور شنـــیده می شه.

یه بـــار که از بلـــــندگوش آب در می یــــومد.

دوست های جدید آدرین ، کارتهای اعتباری

اینـــجا هم آهنـــگ مورد علاقــــه ات یـــهو پخـــش شد و نظرت جلب شد