آدریــن یک ســاله شــد
پــسر مــن، شکــلات مــن یــک ســال از بــا هــم بــودنـمــان گــذشت و چــه زود گــذشت
پســرم یک بهــار ، یک تــابستــان ، یک پــایـیـز ، یک زمستــان را دیــدی
از ایــن پــس هــمه چــیز
تکــراریـست تنــها خــوبی و مــهـربـانیسـت کـه بـاقــیست.
پــارســال همیــن مــوقــع تـو قــشنـگ تـریــن حـس دنـیــا رو بــه مـن بخـشیــدی و
عـزیــز تـریـن ساعــت زنـدگیــم شــد سـاعت تــولـد تــو.
پــارســال در چنـین روزی تـو چشـمـها کـوچـولـو و نـازت رو بـه دنیـا سیـاه و سفیـد مـن بــاز
کـردی و بـا خـودت یـه دنـیا رنـگ رو بـه ارمغــان آوردی.
هــنوز حـس اولیــن در اغــوش کشیـدنـت یـادمــه و قـشنـگ تـریــن صــحنـه ای کـه هیــچ
وقــت از یـادم نمـی ره وقـتـی کـه تــا گــذاشتـنـت رو سیــنم آروم شــدی و گــریــه ات
قـطع شــد و مــن بــاورکــردم کــه مــادر شــدم.
ایــنم از اولیــن دیــدار تـو بـا بـابـایـی
تــک تـک روزهــای ایـن 365 روز رنـگی رو یــادمــه ، تــک تــک لحـظاتـی کــه بـا هــم
گــذرونــدیــم و بــا هــم بــزرگ شـدیــم.
بــه راستــی کــه بـهشـت زیــر پــای مــادران اسـت ،
هـر جــا کـه تـو بـاشـی بـهشـت مـنـه
ادریــن در یـکســالی کــه گـذشــت
اینــم از پسـت قـبل از جشـن تـولـدت