فـــداکــاری مــعلم مــریــوانـی

آقــای مــحمد عــلی مـحمدیــان، مــعلم یــکی از دبستــانهای مــریــوان دانــش امــوزی

داشت کــه بــه دلــیل اخــتلال در ســیستـم ایــمنی بــدن دچــار ریــزش مــو شده بــود

و مــوهــای سر و ابــرو و مــژه اش رو از دست داده بـــود.

هـــم کــلاسی هــای مــاهــان بــه خــاطر ظاهــر متــفاوت مــاهــان اونــو مــورد تــمسخر

قــرار می دادن و تــذکـر هــای مــعلم کــار ساز نــبود.

تـا اینکــه آقـــای مــحمدیان موهــای خــودش رو تــراشیــد تــا شبیه مــاهــان بــشه و بـا

مــاهــان هــمدردی کــنه. ایــن کــار معلــم روی بچــه هــا تاثــیر گــذاشت و الان هــمه

بچه هــا با کــله های تــراشیده بــه کــلاس می رن و بــه جــای مسخـــره کــردن مــاهــان

بــاهــاش همـــدردی می کنـــن.

ایــن یــه داستـــان نبـــود ایــن واقــعیت زنــدگی معلمــی بــود کــه آمــوزه هــاش فــراتــر از

کتــابهای درسی است. تــو هــیچ کتابــی انسانــیت را امـــوزش نمی دن. 

از راه دور دستهـــایت را می بــوسم

بــه امیــد روزی کــه انســانــیت بــه هــمه چــیز ارجــهیت پیــدا کنــد.