حق با تو بود....

باز هم مثل همیشه......

سادگی و زود باوری های من...... صبر و حوصله و نصحیت های تو .....

خسته ات می کنم..... از تکرار حماقت ها ......روی بر می گردانی اما دستانم را رها نمی کنی

دانیال ..... یگانه من..... مرا ببخش.... که تو می گویی و می گویی ..... و من

هر چه می گویی دنیا غاری است تاریک و سیاه ....من برای اثبات آسمان آبی پیش می روم....

بعد از شکسته شدن هزار باره دلم .... به سویت می آیم .....و مثل همیشه می گویم حق با تو بود .....